Ζαέρ εκαταρέθε με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ειρήνη-Χρυσοβαλάντου Σαχταρίδου, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Τα λίβι͜α και τ’ ομματόπα μ’
θαρρώ ντο είναι έναν
Τα λίβι͜α κλαίν’ τον ουρανόν
τ’ ομμάτι͜α για τ’ εσέναν

Μοθοπωρί’ όντες λιβών’
και πυκνοκαταστάζει
Ατέ η τρυγονίτσα μου
σεβνταλούκ’ ’κι χορτάζει

♫

Ζαέρ εκαταρέθε με
[ξαν] αούτος ο Θεός -ι
Να ψαλαφώ το φίλεμαν
[ξαν] αρ’ άμον γυρευός -ι

Πουλί μ’, άλλο μ’ ορκίσ̌κεσαι
[ξαν] σ’ εσέν Θεός ’κ’ επέμ’νεν
Οψέ το βράδον μετ’ εσέν,
[και] τρυγόνα μ’, ποίος έμ’νεν;

Ζινίχ̌’, πουλί μ’, θα ’ίνουμαι
[ξαν] ση γούλα σ’ να κρεμάντς με
Να έ͜εις με άμον φυλαχτόν
[ξαν] να φοάσαι γιάμ’ χάντς με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αούτος	αυτός
ατέ	αυτή
βράδον	βράδυ
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
γούλα	λαιμός	gula
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
έ͜εις	έχεις
εκαταρέθε	καταράστηκε
έμ’νεν	διανυκτέρευσε
επέμ’νεν	απόμεινε
ζαέρ	προφανώς, ξεκάθαρα	zahir
ζινίχ̌’	κόσμημα, στολίδι	ziynet/zīnet
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρεμάντς	κρεμάς
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
λιβών’	συννεφιάζει	λίβος<λείβω
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μοθοπωρί’	φθινόπωρο καιρό
ξαν	πάλι, ξανά
ομμάτι͜α	μάτια
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
ορκίσ̌κεσαι	ορκίζεσαι
οψέ	χθες
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
σεβνταλούκ’	έρωτας	sevdalık
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τρυγονίτσα	(υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φίλεμαν	φιλί
φοάσαι	φοβάσαι
χάντς	χάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις
χορτάζει	χορταίνει
ψαλαφώ	ζητώ, αιτούμαι