Η ξενιτεία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Σανίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Η ξενιτεία δίκοπον
μαχ̌αίρ’ ακονεμένον
Εκαρφώθεν σο καρδόπο μ’
το παραπονεμένον

Ανάθεμα π’ εχάραζεν
τη ξενιτει͜άς το δρόμον
Ατός Ρωμαίος ’κ’ έτονε
νέ πίστ’ είχ̌εν, νέ νόμον!

Τ’ αρνί μ’ επαρεξέγκε με
ους τα Δύο Λιθάρι͜α
Τα δάκρυ͜α ’θε εκυλίουσαν
άμον μαργαριτάρι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακονεμένον	ακονισμένο/η
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ατός	αυτός
εκαρφώθεν	καρφώθηκε
εκυλίουσαν	κυλούσαν
επαρεξέγκε	ξεπροβόδισε
έτονε	ήταν
’θε	του/της
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
λιθάρι͜α	λιθάρια, πέτρες
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
νέ	ούτε	ne
ους	ως, μέχρι