Προβολή Τραγουδιού
Κάτ’ έπαθα κι ερρώστεσα
Ση παλαιών τη στράτανΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γεώργιος Βέργος, Γιάννης Χαραλαμπίδης
Κάτ’ έπαθα κι ερρώστεσα και ντο πονώ ’κι ’ξέρω Σο ποδάρ’ θα ξεραίνουμαι κρυφόν βερέμ θα φέρω Τα δάκρυ͜α μ’ εκυλίουσαν σ’ εγάπ’ς ε-μ’ τα φεγγίτας Οσπιτι͜ανοί ατ’ς έλεαν στάζ’νε τα σταλαμίτας Τρυγόνα μ’, όντες πας σ’ ορμάν κι ευτάς το γομαρόπο σ’ τα δέντρα ’κι ορωτούνε σε «πού έν’ τ’ άλλο τ’ εσ̌όπο σ’;» Τα τσ̌άπουλας ι-σ’ έγρασες, θα παίρω σε γενία Εσύ τον άντρα σ’ αγάπα κι εμέν πα λιμενία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| βερέμ | η φυματίωση, το χτικιό | verem | |
| γενία | καινούρια | yeni | |
| γομαρόπο | μικρό φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| έγρασες | έφθειρες, έλιωσες | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εκυλίουσαν | κυλούσαν | ||
| έλεαν | έλεγαν | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
| εσ̌όπο | ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| λιμενία | ελλιμένισε, μτφ. βάλε με στην αγκαλιά σου (προστ.) | ||
| ξεραίνουμαι | ξεραίνομαι | ||
| ’ξέρω | |||
| όντες | όταν | ||
| ορωτούνε | ρωτούν | ||
| οσπιτι͜ανοί | οι του σπιτιού, οικείοι | hospitium<hospes | |
| πα | πάλι, επίσης | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ποδάρ’ | πόδι | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| σταλαμίτας | σταλαγματιές, σταγόνες | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌άπουλας | ανδρικά υποδήματα | çapul |