Είπα σε το τερτόπο μ’

Είπα σε το τερτόπο μου
αρ’ είπα σε το χάλι μ’
Πας̌ κι είπα σε έπαρ’ το νου μ’,
τ’ ακούλ’ ας σο κιφάλι μ’;

Πουλόπο μ’, ντ’ άγνα έτρεχα
και ντ’ άγνα εγληγόρ’να
’Κείνον το βράδον έγρασα
τα τσ̌αρούχ̌ι͜α ντ’ εφόρ’να

Απάν’ σα ποδαρέας ι-σ’,
πουλί μ’, θα πάω χάμαι
Κανείς πα μ’ εγροικούν ατο
το σεβντι͜αλούκ’ ντ’ ευτάμε

Εφύσεσεν αγράνεμον
και -ν- έσ’κωσεν τα τόζι͜α
Γουρπάν’ εγώ να ’ίνουμαι
σ’ ομματόπα σ’ τα πόζι͜α