Προβολή Τραγουδιού
Ανάθεμά ’τον π’ έλεεν |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Βασίλειος Σωτηριάδης, Γιάννης Τσανασίδης
Ανάθεμά ’τον π’ έλεεν η ξενιτει͜ά καλόν έν’ Τη ξενιτείας το νερόν πικρόν, φαρμακερόν έν’ Τη ξενιτείας το παπόρ’ ατό -ν- αναθεμά ’το Και το μικρόν τ’ αρνί μ’ απέσ’ να εκλώσκουτον και να έρ’τον Έμορφον είσαι, έμορφον, τιδέν ’κ’ έχω να λέω Εγώ πα παλληκάρ’ είμαι, το καρδόπο σ’ θα καίω Τ’ έμορφα τ’ ομματόπα σο(υ) ελέπ’ ατα πώς παίζ’νε Εγώ να ποδεδίζ’ ατα ατά όντας κονεύ’νε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απέσ’ | μέσα | ||
ατά | αυτά | ||
ατα | αυτά | ||
εκλώσκουτον | γυρνούσε | ||
έλεεν | έλεγε | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
έμορφα | όμορφα | ||
έμορφον | όμορφο | ||
έν’ | είναι | ||
έρ’τον | ερχόταν | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
κονεύ’νε | εγκαθίστανται, φωλιάζουν, προσγειώνονται (επί πτηνών) | konmak | |
ομματόπα | ματάκια | ||
όντας | όταν | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παπόρ’ | βαπόρι, καράβι | vapore | |
ποδεδίζ’ | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
τιδέν | τίποτα | ||
’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
’τον | αυτόν |