Προβολή Τραγουδιού
Τρυγόνα μ’, όντες πας σ’ όρμαν |
Τ’ ουρανού τα μερτιβένιαΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αναστάσιος Πετρόπουλος, Μπάμπης Ιωακειμίδης
Τρυγόνα μ’, όντες πας σ’ ορμάν’ κι ευτάς το σ̌ελεκόπο σ’ τα δέντρα ’κι ορωτούνε σε «πού έν’ τ’ άλλον τ’ εσ̌όπο σ’»; Τρυγόνα είσαι και τρυγονί͜εις, ο κόσμον αγαπά σε Αρ’ όσον ντ’ αγαπώ σε εγώ η μάνα σ’ ’κι αγαπά σε Τα δέντρα κι όλια τσ̌ούζ’νε με ευτάγ’νε με εβόραν Εσύ το κομμενόχρονον θα τρως με σ’ έναν ώραν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| εβόραν | σκιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσ̌όπο | (υποκορ.) ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος | eş + -όπον | |
| ευτάγ’νε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
| όλια | όλα | ||
| όντες | όταν | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| ορωτούνε | ρωτούν | ||
| σ̌ελεκόπο | (υποκορ.) φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο + -όπον | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τρυγονί͜εις | μουρμουρίζεις, χαριεντίζεσαι | ||
| τσ̌ούζ’νε | λυπούνται, συμπονούν | σίζω |
