Προβολή Τραγουδιού
Τα νεότητα τελείνταν |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμίδης, Κυριάκος Τριανταφυλλίδης
Αρνί μ’, έλα να χ̌αίρουμες, τα νεότητα τελείνταν Εγάπην και το σεβνταλούκ’ αδά σον κόσμον ’ίν’νταν Ατό κοιμάται σα ψηλά και σ’ άσπρα τα κρεβάτια Την κάρδια μ’ ετσ̌ουρούεψα σ’ ατεινές τα σοκάκια Πώς να μη λέγω ανόμοτον; Πώς να μη λέγω αΐκα; Ατά τ’ ομμάτι͜α που ελέπ’ πώς να μη στέκ’ καρίπ’κα;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αΐκα | τέτοια/ες | ||
ανόμοτον | αυτό που δεν υπακούει στο νόμο, άνομο | ||
ατά | αυτά | ||
ατεινές | αυτηνής | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
ετσ̌ουρούεψα | έφθειρα, σάπισα | çürümek | |
’ίν’νταν | γίνονται | ||
καρίπ’κα | μοναχικά, ερημικά | garip/ġarīb | |
νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
τελείνταν | (αμτβ.)τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
χ̌αίρουμες | χαιρόμαστε |