Προβολή Τραγουδιού
Η σεβντά σ’ ασπροτσ̌ίτσ̌εκον
Αέρα παρχαρί’Στιχουργοί: Βασίλειος Ταρνανίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καμπάς, Γιώργος Χριστοφορίδης, Νάκης Πολυχρονίδης
Να έμ’νε έναν παρχαροπούλ’ σα κάσ̌ι͜α ντο κονεύει Να έλεπα πώς αγράνεμον την τσάμι͜α σ’ οξ̌αεύει Εγάπη σ’ άγρι͜ον μανουσ̌άκ’ σ’ ασίμωτα τα κάσ̌ι͜α Θ’ απλώνω και θα κόφτ’ ατο με τ’ άνεμου την ράχ̌ι͜αν Η σεβντά σ’ ασπροτσ̌ίτσ̌εκον εφλούγκ’σεν σην καρδία μ’ Ας πάει σ̌υρίζ’ αγράνεμον ’κι αχπάεται καμίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγράνεμον | άγριος άνεμος | ||
| ασίμωτα | απλησίαστα | ||
| ασπροτσ̌ίτσ̌εκον | ασπρολούλουδο | άσπρο+çiçek | |
| αχπάεται | ξεριζώνεται, ξεκολλιέται, αποκολλάται βιαίως | ἐκσπάω | |
| έλεπα | έβλεπα | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εφλούγκ’σεν | άνθισε | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| κάσ̌ι͜α | απότομοι βράχοι, γκρεμοί | kaş | |
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κονεύει | εγκαθίσταται, φωλιάζει, προσγειώνεται | konmak | |
| κόφτ’ | κόβει | ||
| μανουσ̌άκ’ | μενεξές/βιολέτα | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| οξ̌αεύει | χαϊδεύει | okşamak | |
| παρχαροπούλ’ | πουλί του παρχαριού (ορεινός τόπος θερινής βοσκής) | ||
| ράχ̌ι͜αν | ράχη, πλάτη | ||
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| τσάμι͜α | πλεξούδα |