Προβολή Τραγουδιού
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί! |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Ασλανίδης
Ωχ! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί, σο κιφάλι μ’ κάτ’ λαλεί Έμορφον που θα φιλεί πάντα θα παρακαλεί [Λέγω σε, γιαβρί μ’] Ωχ! λεμόν’, λεμόν’, λεμόν’, το πόι σ’ άμον τ’ εμόν Άγγελος θα ’ίνουμαι, θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφον | όμορφο | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
κιφάλι | κεφάλι | ||
λαλεί | βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
παίρω | παίρνω | ||
πόι | ύψος, μπόι | boy | |
ψ̌ην | ψυχή |