Προβολή Τραγουδιού
Αρ’ ατώρα μαύρα φόρα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Ασλανίδης
Αν αποθάνω θάψτε με, σύρτεν απάν’ ι-μ’ χώμαν Αφήστε με παράθυρον ν’ ελέπω την τρυγόνα μ’ Αρ’ ατώρα μαύρα φόρα και πέ’ ατο τη χώρα Ο νισ̌αλής πως θ’ αποθάν’ δος το χαπάρ’ ατώρα Αν αποθάνω θάψτε με σ’ έναν ψηλόν ραχ̌όπον Ν’ ακούω τσ̌οπάν’ σ̌ύριγμαν και κεμεντζ̌ές λαλόπον Αρ’ ατώρα μαύρα φόρα και πέ’ ατο τη χώρα Ο νισ̌αλής πως θ’ αποθάν’ δος το χαπάρ’ ατώρα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
αποθάν’ | πεθαίνει | ||
αποθάνω | πεθαίνω | ||
ατώρα | τώρα | ||
δος | δώσε | ||
ελέπω | βλέπω | ||
κεμεντζ̌ές | λύρας | kemençe/kemānçe | |
λαλόπον | λαλιά, φωνή | ||
νισ̌αλής | αρραβωνιαστικός | nişanlı<nişān | |
πέ’ | (προστ.) πες | ||
ραχ̌όπον | ραχούλα, μικρό βουνό | ||
σ̌ύριγμαν | σφύριγμα | σῦριγξ | |
σύρτεν | (η) σύρτης, (προστ.) (β’ πληθ.) σύρετε, τραβήξτε, ρίξτε | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
τσ̌οπάν’ | τσομπάνηδες, βοσκοί | çoban/çūbān, şūbān | |
χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber | |
χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά |