Και μα την Παναΐαν

Προβολή Τραγουδιού

Γλεντώ εγώ και χ̌αίρουμαι
με τ’ έμορφα νυφάδες
Εμέν πολλά ζελεύ’νε με
τη χώρας οι γιοσμάδες

Και μα την Παναΐαν,
λέγω την αληθείαν!
«Τσ̌ακπούν» εξέγκαν τ’ όνεμα μ’
και σην Καλαμαρίαν

Χαρεντερίζω την κεντή μ’
όσον ντο είμαι νέος
Σα υστερνά τα χρονόπα μ’
εγώ θα είμαι γέρος

Και μα την Παναΐαν,
λέγω την αληθείαν!
«Τσ̌ακπούν’» εξέγκαν τ’ όνεμα μ’
και σην Καλαμαρίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γιοσμάδες	κομψοί, λεβέντες νέοι	yosma
έμορφα	όμορφα
εξέγκαν	έβγαλαν
ζελεύ’νε	ζηλεύουν
κεντή	(ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό	kendi
νυφάδες	νύφες
όνεμα	όνομα
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τσ̌ακπούν	τσαχπίνη, σκερτσόζο, ερωτιάρη, καταφερτζή, (το) τσαχπίνικο, σκερτζόζικο, ερωτιάρικο, καταφερτζίδικο	çapkın
υστερνά	κατοπινά, τελευταία
χ̌αίρουμαι	χαίρομαι
χαρεντερίζω	χαροποιώ, ψυχαγωγώ
χρονόπα	χρονάκια
χώρας	ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς