Εκάτσα κι αναμένω σε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Μπάμπης Ιορδανίδης

Εκάτσα κι αναμένω σε
σου λιμανί’ την άκραν
Με το μαντίλ’ ντ’ εδώκες με
σπογγίζω εγώ τα δάκρυ͜α μ’

Εκάτσα κι αναμένω σε
τη θάλασσαν ωρι͜άζω
Το γράμμαν, ρίζα μ’, ντ’ έστειλες
μίαν κι άλλο δεβάζω

Θάλασσα, έπαρ’ την καλατσ̌ή μ’,
αέρα, τη λαλία μ’!
Έπαρ’ και δέβα φέρον α’
τ’ αρνί μ’ σην ξενιτείαν

Θάλασσα ’κι φοούμαι σε,
βαθέα θα ταλεύω
Απέσ’ έν’ το μικρόν τ’ αρνί μ’,
θα παίρ’ ατο και φεύω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
άκραν	άκρη, αρχή
απέσ’	μέσα
βαθέα	βαθιά
δέβα	(προστ.) πήγαινε
δεβάζω	διαβάζω, περνάω, πηγαίνω κπ/κτ κάπου
εδώκες	έδωσες
εκάτσα	κάθισα
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
καλατσ̌ή	ομιλία, συνομιλία, συζήτηση	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλία	λαλιά, φωνή
λιμανί’	λιμανιού
μίαν	μια φορά
μίαν κι άλλο	άλλη μια φορά
παίρ’	παίρνω/ει
σπογγίζω	σκουπίζω
ταλεύω	ορμώ, χιμώ, βυθίζομαι	dalmak
φέρον	(προστ.) φέρε
φεύω	φεύγω
φοούμαι	φοβάμαι
ωρι͜άζω	προσέχω, φυλάω, επιβλέπω