Προβολή Τραγουδιού
Μοιρολόι |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Στάθης Νικολαΐδης
[Ωχ!] Κι όντας έρχ̌εσαι, μανίτσα μ’, σ’ εμόν το ταφίν Το καντήλι μ’ άψον, μάνα μ’, να λαφρύν’ η ψ̌η μ’ [Αχ!] Για τ’ εμέν ’κι θέλω, μάνα μ’, καν’νάν να κλαινί͜εις Τ’ αδέλφι͜α μ’ και τον πατέρα μ’ να μη τυραννί͜εις Μαύρον έτονε η τύχη μ’, μαύρον και πικρόν Νέος να φεύω ας σον κόσμον έτονε γραφτόν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άψον | (προστ.) άναψε | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έτονε | ήταν | ||
καν’νάν | κανέναν | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλαινί͜εις | κάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς | ||
λαφρύν’ | ελαφρύνει | ||
όντας | όταν | ||
ταφίν | τάφος | ||
τυραννί͜εις | τυραννάς, ταλαιπωρείς | ||
φεύω | φεύγω | ||
ψ̌η | ψυχή |