Προβολή Τραγουδιού
Κωστίκα μ’, ’κι πιστεύ’ ατο |
Στιχουργοί: Νίκος Τσακαλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Νίκος Τσακαλίδης
Κωστίκα μ’, ’κι πιστεύ’ ατο το θάνατο σ’ ακόμαν Άμον εσέν κεμεντζ̌ετζ̌ήν πώς έφαεν το χώμαν; Που λέει αέτσ’ έν’ η ζωή, ο κόσμος έν’ αΐκον, ας ορωτά πόσον πονεί τ’ ορφανόν ο πιτίκον Κανείς να μη κατηγορά τα ορφανά ντ’ εφέκα Για τ’ ατά εγώ ερρώστεσα, για τ’ ατά ψ̌ην εδέκα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
αΐκον | τέτοιο/α | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ατά | αυτά | ||
εδέκα | έδωσα | ||
έν’ | είναι | ||
ερρώστεσα | αρρώστησα | ||
έφαεν | έφαγε | ||
εφέκα | άφησα | ||
κεμεντζ̌ετζ̌ήν | λυράρη | kemençeci | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
ορωτά | ρωτάει | ||
πιτίκον | μικρούλι | πιθ. εκ του τουρκ. bit=ψείρα | |
ψ̌ην | ψυχή |