Τ’ ομματόπα σ’ αρ’ έμορφα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Στάθης Πορφυρίδης

Τ’ ομματόπα σ’ αρ’ έμορφα,
τ’ οφρύδι͜α σ’ πογιαμάδες
Γουρπάν’ σ’ εσέν να ’ίν’ντανε
δεκαοχτώ γιοσμάδες
 
Τα κάλλια σ’ επερίσσεψαν,
το αίμαν θα φουρκί͜ει σε
Κόρη, πέ’ α’ την μανίτσα σ’
ας τερεί κι ας αντρί͜ει σε
 
Όντες φορείς και -ν- αναλλά͜εις
και πας σην εκκλησίαν,
να ποδεδίζω ντο ευτάς
τη γονατοκλισίαν
 
Εμέρωσεν, τσούνας κουτάβ’,
σούκ’, ποίσον τη μετάνοια σ’
Άνοιξον τα ξερόχ̌ερα σ’
κι έπαρ’ με σην εγκάλι͜α σ’
 
Σην εκκλησίαν όντες πας
κλώστ’ τέρεν τα ταφία
Σον κόσμον έν’ και θάνατος
μη καις τα ξένα ψ̌ήα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αναλλά͜εις	φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα
άνοιξον	(προστ.) άνοιξε
αντρί͜ει	αντρίζει, βρίσκει άντρα, παντρεύει την κόρη του
αρ’	εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha	ἄρα
γιοσμάδες	κομψοί, λεβέντες νέοι	yosma
γονατοκλισίαν	γονυκλισία
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
εγκάλι͜α	αγκαλιά
εμέρωσεν	ξημέρωσε
έμορφα	όμορφα
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’ίν’ντανε	γίνονται
κάλλια	κάλλη
κλώστ’	(προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε
να ποδεδίζω	να χαρώ κπ
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
οφρύδι͜α	φρύδια
πέ’	(προστ.) πες
πογιαμάδες	βαφές μτφ. βαμμένα	boyama
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
σούκ’	(προστ.) σήκω
ταφία	τάφοι, το νεκροταφείο
τερεί	κοιτάει
τέρεν	(προστ.) κοίταξε
τσούνας	σκύλας	κύων→κύαινα
φορείς	φοράς
φουρκί͜ει	πνίγει
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα