Κανείς ’κι θέλω να ελέπ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Γιώργος Ιωαννίδης

Κανείς ’κι θέλω να ελέπ’
τα δάκρυ͜α μ’ όντες κλαίγω
Ατέ εδώκεν τ’ άψιμον,
εγώ εμέναν καίγω
 
Ν’ αηλί εμέν τον άχαρον
και ντό πολλά νουνίζω!
Σεπέπ ’ίν’νταν τα κόρτσοπα,
’κι πάω κοινωνίζω
 
Ραχ̌ι͜όπον για χαμέλυνον
το έσ̌ι μ’ να ελέπω
κι όλια τσ’ εγάπ’ς τα έμορφα
σο ψ̌όπον ατ’ς να θέκω
 
Ελέπω τ’ ομματόπα σου
τερούνε το κλεψίον
Ισ̌μάρι͜α κρούγ’νε τον καρίπ’,
λέγ’νε «έπαρ’ και φύγον»

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατέ	αυτή
ατ’ς	αυτής, της
άψιμον	φωτιά
εγάπ’ς	αγάπης
εδώκεν	έδωσε
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
ελέπω	βλέπω
έμορφα	όμορφα
έπαρ’	(προστ.) πάρε
έσ̌ι	ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος	eş
θέκω	θέτω, τοποθετώ, βάζω
’ίν’νταν	γίνονται
ισ̌μάρι͜α	νεύματα, νοήματα	işmar/նշմար
καρίπ’	μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο	garip/ġarīb
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλεψίον	κλοπή, κλέψιμο
κρούγ’νε	χτυπούνε	κρούω
λέγ’νε	λένε
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζω	σκέφτομαι
όλια	όλα
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ραχ̌ι͜όπον	ραχούλα, μικρό βουνό
σεπέπ	αιτία, λόγος, δικαιολογία	sebep/sebeb
τερούνε	κοιτούν
τσ’	(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
φύγον	(προστ.) φύγε
χαμέλυνον	χαμήλωσε
ψ̌όπον	ψυχούλα