Προβολή Τραγουδιού
Πονώ και τυρα̤ννίουμαι |
ΚιμιγιάνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Στέργιος Ζημπιλιάδης
Πονώ και τυρα̤ννίουμαι και ’ίνουμαι κομμάτι͜α, Όντες ελέπω, νε πουλί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ με τ’ ομμάτι͜α μ’ «Αχ» ευτάω για τ’ εσένα, το «βαχ» έν’ μετ’ εμένα και για τ’ εσέν’ πουλόπο μ’ πονεί άι! το καρδόπο μ’ Για τ’ ομματόπα σ’ τ’ έμορφα, τα παλαλά ντ’ ευτάω! Ση χαμονήν πορπατευτά να λες με, σ’κούμαι πάω Έναν μήναν και έναν χρόνον σύρω τη σεβντάς τον πόνον, Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’ ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον Όθεν καικά ανταμώνομε ευτάς με κι όλον κλαίω Εγώ για τ’ εσέν καμίαν βαρύ λόγον ’κι λέω Τυρα̤ννίουμαι και κλαίω σε καν’νάν τιδέν ’κι λέω Σ’ έναν έμορφον κορτσόπον τα παράπονα μ’ θα λέγω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανταμώνομε | ανταμώνουμε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφα | όμορφα | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
| πορπατευτά | περπατητά, πεζή | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
| σ’κούμαι | σηκώνομαι | ||
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίουμαι | τυραννιέμαι, ταλαιπωριέμαι | ||
| χαμονήν | χαμό, όλεθρο |
