Εσύ κορτσόπον έμορφον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αναστάσιος Πετρόπουλος, Γιάννης Τσανασίδης

Εσύ κορτσόπον έμορφον
τ’ εμόν η κάλη είσαι
Γουρπάν’ σ’ οσπίτ’ ντ’ εμπαίντς κι εβγαίντς
σο μεσοχάμ’ ντο κείσαι
 
Το παραθύρι σ’ άνοιξον
κι άκ’σον την τραγωδία μ’
Εστά και τέρεν το φαρμάκ’
πώς τρέχ̌’ ας σην καρδία μ’
 
Κορτσόπον, είσαι έμορφον
η μαχαλά σ’ τιμά σε
Αρ’ όσον ντ’ αγαπώ σε εγώ,
η μάνα σ’ ’κι αγαπά σε
 
Βάλεν την τάπλαν ζαρωτά
και -ν- έβγα απάν’ σο δώμαν
και πέει με «καλωσόρισες»
με το γλυκύν το στόμαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκ’σον	(προστ.) άκουσε
άνοιξον	(προστ.) άνοιξε
απάν’	πάνω
βάλεν	(προστ.) βάλε
γλυκύν	γλυκιά/ό
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δώμαν	δωμάτιο
έβγα	(προστ.) βγες
εβγαίντς	βγαίνεις
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
εμπαίντς	μπαίνεις
εστά	(προστ.) στάσου
ζαρωτά	στραβά
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπον	κοριτσάκι
μαχαλά	γειτονιά	mahalle/maḥalle
μεσοχάμ’	(ή μεσοχάμιν, από το μέσον+χαμαί=κάτω, επί του εδάφους) αποτελούσε το μοναδικό θερμαινόμενο δωμάτιο του σπιτιού, το καθιστικό, στο κέντρο του οποίου βρισκόταν ο χωνός
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
πέει	(προστ.) πες
τάπλαν	δισκοειδές κάλυμμα της κεφαλής της Πόντιας γυναίκας που στο επάνω μέρος του έφερε λεπτό στρογγυλό έλασμα ασημένιο ή επίχρυσο. Αυτό το έλασμα είχε επάνω του σχέδια διάφορα αλλά και τύπους νομισμάτων σε διάταξη με μέρος του ενός να καλύπτει μέρος του άλλου	tabla/ṭabla
τέρεν	(προστ.) κοίταξε
τραγωδία	τραγούδι
τρέχ̌’	τρέχει