Ν’ αηλί εσέναν νε Σιμούλ’

Προβολή Τραγουδιού

Ν’ αηλί εσέναν, νε Σ̌ιμούλ’,
τ’ ελάδι σ’ ετελέθεν
Όπως να γυροκλώ͜εις ατο,
τ’ εσόν το τέλος έρθεν

Θεέ μ’, γιατί τον άνθρωπον
να δί’ς ολίγα χρόνια;
Ατά πα να δι͜αβαίν’ ατα
με βάσανα και πόνια;

Ατείν’ που λέγ’νε η ζωή
αρχίζ’ ας σα πενήντα
Άσπρα μαλλία σο κιφάλ’
είκοσ’ χρονών ’κι ’ίν’νταν

Έπαρ’ νέονος γόνατα
και γέρονος καρδίαν
Πορπάτ’ και ξάι μη φογάσαι
και τ’ άγρι͜α τα θερία

Ας σου γεράς τα τερτόπα,
πουλόπο μ’, περισσεύ’νε
Πουσ̌μανεύ’ς αμά έν’ αργά,
τα χρονόπα σ’ ντο φεύ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ας σου	από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που
ατά	αυτά
ατα	αυτά
ατείν’	αυτοί
γεράς	γερνάς
γέρονος	γέρου
γυροκλώ͜εις	κλωθογυρίζεις
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
δί’ς	δίνεις
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
έρθεν	ήρθε
εσόν	δικός/ή/ό σου
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
θερία	θεριά, θηρία
’ίν’νταν	γίνονται
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφάλ’	κεφάλι
λέγ’νε	λένε
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νέονος	νέου
ξάι	καθόλου
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
πορπάτ’	(προστ.) περπάτα
πουλόπο	πουλάκι
πουσ̌μανεύ’ς	μετανιώνεις	pişman olmak<paşmān
τερτόπα	(υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
φεύ’νε	φεύγουν
φογάσαι	φοβάσαι
χρονόπα	χρονάκια

Προβολή Τραγουδιού

Ν’ αηλί εσέναν νε Σ̌ιμούλ’