Προβολή Τραγουδιού
Εγώ τ’ αρνί μ’ εφίλεσα |
Έτον έναν νυχτοπούλ’Στιχουργοί: Σμαρούλα Ευσταθιάδη
Συνθέτες: Κώστας Σιώπης
Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης
Εγώ τ’ αρνί μ’ εφίλεσα και μέλ’ τα χ̌είλι͜α μ’ στάζ’νε [και -ν-] Ατό εκλώστεν είπε με τα γένι͜α σ’ αχαντι͜άζ’νε Τ’ αρνί μ’ εκρυφοτέρεσα απέσ’ σα δύο ομμάτι͜α και η καρδία μ’ έντον δεκαοχτώ κομμάτι͜α Έρθα, ρίζα μ’, να ελέπω σε και ’κ’ έκ’σα τη λαλία σ’ [Και -ν-] Έναν ημέραν ’κ’ είδα σε και τρώει με αροθυμία σ’ Εγώ τ’ αρνί μ’ εφίλεσα γλυκέα απέσ’ σο στόμαν κι ατό εκλώστεν είπε με «’κ’ εχόρτασα ακόμαν»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| αχαντι͜άζ’νε | τσιμπάνε με/σαν αγκάθια | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εκλώστεν | γύρισε, επέστρεψε | ||
| έκ’σα | άκουσα | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έντον | έγινε | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| στάζ’νε | στάζουνε |
