Κορτσόπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Καλπατσινίδης, Γιάννης Τριανταφυλλίδης

Εσύ κορτσόπον τράνυνον
κι εγώ -ν- ας μεγαλύνω
Την ψ̌η μ’ σ’ εσόν τ’ εγκαλιόπον
εγώ θα παραδίω

Πού έσ’, αρνί μ’, κι έρθες αργώς,
μεσανυχτί’ σκοτίαν
Και τυρα̤ννί͜εις τη μάνα σου
κι όλεν την γειτονίαν

Το λαλόπο σ’ πολλά γλυκύν,
η καρδι͜ά σ’ άμον μέλι
Πουλόπο μ’, όντες τραγωδείς
χορεύ’νε οι αγγέλοι

Γουρπάν’ σην εμορφάδα σου,
γουρπάν’ σ’ εσά τ’ ομμάτι͜α
Ατά όντες τερούνε με
ευτάνε με κομμάτι͜α

Σα ραχ̌ι͜ά τρέχ’νε τα νερά
σ’ ομματόπα μ’ τα δάκρυ͜α
Τ’ εμόν ο πόνον, τρυγόνα μ’,
δι͜αβαίν’ τα θαλασσάκρι͜α

Πού έσ’, αρνί μ’, και ’κ’ είδα σε
κι εποίκες με γεσίρι;
Σην αύλι͜α σ’ ξημερώνω εγώ
για τ’ εσόν το χατίρι

Περ’μένω σε, περ’μένω σε,
ας σο πολλά εχολι͜άστα
Ατώρα, ξαν, πουλόπο μου,
μετ’ εσέν εβραδι͜άστα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αργώς	αργά
ατά	αυτά
ατώρα	τώρα
αύλι͜α	αυλή
γεσίρι	κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαιπώρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες	esir
γλυκύν	γλυκιά/ό
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
εβραδι͜άστα	βραδιάστηκα
εγκαλιόπον	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εμορφάδα	ομορφιά
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
έρθες	ήρθες
έσ’	ήσουν
εσά	δικά σου/σας
εσόν	δικός/ή/ό σου
ευτάνε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
εχολι͜άστα	θύμωσα, αγανάκτησα
θαλασσάκρι͜α	οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπον	κοριτσάκι
λαλόπο	φωνούλα
μεγαλύνω	μεγαλώνω
μεσανυχτί’	την ώρα του μεσονυχτίου
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξαν	πάλι, ξανά
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
ομμάτι͜α	μάτια
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
παραδίω	παραδίνω
περ’μένω	περιμένω
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
σκοτίαν	σκοτάδι
τερούνε	κοιτούν
τραγωδείς	τραγουδάς
τράνυνον	(προστ.) μεγάλωσε
τρέχ’νε	τρέχουν
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τυρα̤ννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
χατίρι	χάρη, σεβασμός, υπόληψη	hatır/ḫāṭir
χορεύ’νε	χορεύουν
ψ̌η	ψυχή