Καπίκιοϊ (μακρύν)

Προβολή Τραγουδιού

Προσδιορισμός - Σα ιχνάρι͜α τ’ Ασ̌αλούμ’

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαπανίδης, Μιχάλης Παρχαρίδης

[Και -ν-] Εσείν που πάτεν σον παρχάρ’
[όι! και] να λέγω σας και ποίστεν
[Όι!] Κι όντες τρώτε τ’ ανθόγαλαν
[όι! και] το μερτικό μ’ αφήστεν [όι!]
Ε! αρνί, σαρίν πουλόπο μ’!
Έπαρ’ με, έπαρ’ με, πουλί μ’!
[όι! και] το μερτικό μ’ αφήστεν

[Και -ν-] Εκάεν το καρδόπο μου,
[όι!] φέρ’τεν κρύον νερόν ας πίνω [όι!]
[Και -ν-] Ο κόσμος να χαλάεται
[και -ν-] εγώ εσέν ’κι αφήνω
Ε! αρνί, σαρίν πουλόπο μ’!
Έπαρ’ με, έπαρ’ με, πουλί μ’!
[ωχ! και -ν-] εγώ εσέν ’κι αφήνω
ξαν ’κι αφήνω [όι!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανθόγαλαν	ανθόγαλο, λιπαρή ουσία σαν αφρός που εμφανίζεται στην επιφάνεια του γάλακτος, όταν αυτό βράσει
εκάεν	κάηκε
έπαρ’	(προστ.) πάρε
εσείν	εσείς
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ξαν	πάλι, ξανά
όντες	όταν
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
πάτεν	(προστ.) πηγαίνετε, πάτε
ποίστεν	(προστ.) κάντε, φτιάξτε	ποιέω-ῶ
πουλόπο	πουλάκι
σαρίν	ξανθό, κίτρινο	sarı
φέρ’τεν	(προστ.) φέρτε
χαλάεται	χαλάει, καταστρέφεται