Αφιέρωμα στο γιο μου

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Πώς θα τρανύντς, θα ’ίνεσαι,
εσύ, γιοσμάς παιδάς -ι;
Γιωρίκα πα θα λένε σε,
ατό και τ’ όνομα σ’ -ι!

Πουλί μ’, ο πάππο σ’ ’κ’ έν’ αδά
τ’ όνομαν ατ’ ν’ ακούει
Ατός ελέπ’ς σε από ψηλά
κι άμον η καρδι͜ά τ’ κρούει

Πουλί μ’, τη μάνα σ’ την ευχ̌ήν
του κύρ’ -τ- σ’ να ελέπ’ς τον δρόμον
Εσύ κακόν να μη ευτάς
σ’ αούτ’ τον μαύρον κόσμον

Την τραγωδία μ’ και ν’ ακούς
όντες τρανύντς, πουλόπο μ’
Ποίσον περήφανον τον κύρ’ -τ- σ’
και τη μάνα σ’, αρνόπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατός	αυτός
γιοσμάς	κομψός, λεβέντης νέος	yosma
ελέπ’ς	βλέπεις
έν’	είναι
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’ίνεσαι	γίνεσαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούει	χτυπάει	κρούω
κύρ’	πατέρα
όντες	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παιδάς	παιδί, νέος άντρας
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
πουλόπο	πουλάκι
τραγωδία	τραγούδι
τρανύντς	μεγαλώνεις, αναθρέφεις