Εβγαίν’νε τ’ αγριολούλουδα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Τάσος Παυλίδης

Αγριολούλουδα εβγαίν’νε
σα ψηλά τα ραχ̌ία
’Σπιτοτσ̌ίτσ̌εκον είσαι
και καίεις τα αγνά καρδίας

Μαρούμαι χωρίς εσέναν,
μαραίν’νταν τα χορτάρι͜α
και -ν- απ’ οπίσ’ ι-σ’ τρέχ’νε
τ’ αγνά τα παλληκάρι͜α

Μαναχόν μετ’ εμέν έλα,
θα χτίζομε παλάτι͜α
Κι άμον τσ̌ιτσ̌άκ’ θα ομορφύντς,
γιαβρί μ’, τ’ εμά τ’ ομμάτι͜α

Αρχόντισσα -ν- έχω σε, γιαβρί μ’,
εκεί ση γης την άκραν
Και τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
’κι θα γομούνταν δάκρυ͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγνά	αξιοθαύμαστα, περίεργα
άκραν	άκρη
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γομούνταν	γεμίζουν, βουρκώνουν, κομπιάζουν
εβγαίν’νε	βγαίνουν
εμά	δικά μου
έμορφα	όμορφα
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μαραίν’νταν	μαραίνονται
μαρούμαι	μαραίνομαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ομμάτι͜α	μάτια
οπίσ’	πίσω
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
τρέχ’νε	τρέχουν
τσ̌ιτσ̌άκ’	λουλούδι	çiçek
χτίζομε	χτίζουμε