Αγράσκεμος ο Χάροντας

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Ορφανίδης

[Εχ! Και -ν-] Αγρά̤σ̌κεμος ο Χάροντας
[και] με το καγάν’ σα χ̌έρι͜α
Κάτινος ψ̌ην εράευεν
σ’ εμέτερα τα μέρι͜α

[Εχ! Και] Μαύρα χαπάρι͜α έρθανε,
[και] το παλληκάρ’ εχάθεν
Η γαρή ατ’ φτουλίεται,
η μάνα τ’ εμαράθεν
Η γαρή ατ’ φτουλίεται,
ο κύρτς πασ̌τάν εχάθεν

[Εχ! Και] Θεέ μ’, τον Χάρον πέ’ ατον
[και] τρανόν κακόν εχτέθεν
Παιδία / Τσ̌ιτσ̌έκια εφέκεν ορφανά,
εσέν πα ’κ’ εφοέθεν

[Εχ!] Ο ουρανός σύρ’ τη βρεχ̌ήν
[και] σα μαύρα φορεμένος
Ο ήλεν εβγαίν’ με το ζόρ’
πασ̌τάν φαρμακωμένος

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βρεχ̌ήν	βροχή
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
εβγαίν’	βγαίνει
εμαράθεν	μαράθηκε
εμέτερα	δικά μου/μας	ἡμέτερος
εράευεν	έψαχνε, αναζητούσε	aramak
έρθανε	ήρθαν
εφέκεν	άφησε
εφοέθεν	φοβήθηκε
εχάθεν	χάθηκε
εχτέθεν	απέκτησε
ζόρ’	ζόρι	zor/zūr
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καγάν’	δρεπάνι
κύρτς	κύρης, πατέρας
μέρι͜α	μέρη
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παιδία	παιδιά
πασ̌τάν	ολωσδιόλου, εντελώς	baştan
πέ’	(προστ.) πες
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τσ̌ιτσ̌έκια	λουλούδια	çiçek
φτουλίεται	μαδιέται, τραβά τα μαλλιά του, ξεπουπουλιάζεται	πτίλον
χαπάρι͜α	ειδήσεις, νέα	haber/ḫaber
ψ̌ην	ψυχή