Προβολή Τραγουδιού
Όντες έμ’νε εγώ πεκιάρτς |
Στιχουργοί: Σταύρος Ανθιμίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Ορφανίδης
Όντες έμ’νε εγώ πεκιάρτς σα κορίτσ̌ι͜α έμ’νε πελιάς Έπινα πολλά ρακίν κι εχ̌αίρουμ’νε τη ζωήν Μόνον τρανά μουχαπέτι͜α εξέρ’να και ’κ’ είχα τέρτι͜α και σον χορόν τη τρυγόνας ’κράτ’να το χ̌έρ’ τη Παρσόνας Σα κορτσόπα, σα νυφάδες ένοιγα τρανά σεβτάδες και σ’ ορμάνι͜α τα τράνα πάντα εποίν’να παλαλά Τώρα εδέβανε τα χρόνι͜α και σην καρδι͜ά μ’ έχω πόνι͜α Πάνε και τα μουχαπέτι͜α, ’πέμ’ναν βάσανα και τέρτι͜α Ξαν θυμούμαι τα παλαιά σην καρδι͜ά μ’ κρούει μαχ̌αιρέαν Παλληκάρ’ έμ’νε τρανόν, τώρα επέμ’να το ημ’σόν [Ωχ!] Τα ποδάρι͜α μ’ ’κι κρατούνε ’γέρασα και ’κ’ επορούνε να χορεύω την τρυγόνα άλλο μετ’ εσέν Παρσόνα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
έμ’νε | ήμουν | ||
ένοιγα | άνοιγα | ||
εξέρ’να | ήξερα, γνώριζα | ||
επέμ’να | απόμεινα | ||
εποίν’να | έκανα, έφτιαχνα | ποιέω-ῶ | |
επορούνε | μπορούν | ||
εχ̌αίρουμ’νε | χαιρόμουν | ||
ημ’σόν | μισό/η | ||
θυμούμαι | θυμάμαι | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
’κράτ’να | κρατούσα | ||
κρούει | χτυπάει | κρούω | |
μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
μουχαπέτι͜α | κουβέντες, φιλικές συνομιλίες, συνεκδ. φιλικές συνεστιάσεις (συνήθως μετά μουσικής) | muhabbet/maḥabbet | |
νυφάδες | νύφες | ||
ξαν | πάλι, ξανά | ||
όντες | όταν | ||
ορμάνι͜α | δάση | orman | |
παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
πεκιάρτς | εργένης, (αιτ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
’πέμ’ναν | (επέμ’ναν) απόμειναν | ||
ποδάρι͜α | πόδια | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πόνι͜α | πόνοι | ||
ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
σεβτάδες | έρωτες | sevda/sevdā | |
τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
τρανά | μεγάλα | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
τρυγόνας | τρυγονιού, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
χ̌έρ’ | χέρι |