Κεμεντζέ μ’, παίξον, τσάιξον

Προβολή Τραγουδιού

Κεμεντζ̌έ μ’, παίξον, τσ̌άιξον
και χάλασον τον κόσμον
Μετ’ εμέναν θα θάφ’νε σε
συ πα άλλο ’κι ’α ’λέπ’ς κόσμον

Κεμεντζ̌έ μ’, παίξον, τσ̌άιξον
σο γιάν’ ατ’ς εσύ, μάνα μ’
Οι συγγενείς και οι φίλοι μου
να κλαίνε ούλ’ εντάμαν

Όντες θ’ ακούς τη κεμεντζ̌έ μ’
να τραγουδούν εμέναν
Θα κλαίν’, μάνα μ’, τ’ ομματόπα σ’
θα είναι δα̤κρωμένα

Μανίτσα μ’, άλλο ’γώ ’κι ’α ζω,
’κι ’α ακούς ξάι το λαλόπο μ’
Για τ’ εμέν άλλο ’κι ’α μαειρεύ’ς,
’κι ’α στρώντς το κρεβατόπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
’α	θα
ατ’ς	αυτής, της
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
δα̤κρωμένα	δακρυσμένα
εντάμαν	μαζί
θάφ’νε	θάβουν
κεμεντζ̌έ	λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρεβατόπο	κρεβατάκι
λαλόπο	φωνούλα
’λέπ’ς	(ελέπ’ς) βλέπεις
μαειρεύ’ς	μαγειρεύεις
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξάι	καθόλου
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
ούλ’	όλοι
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παίξον	(προστ.) παίξε
στρώντς	στρώνεις
τσ̌άιξον	(προστ.) φώναξε, επίπληξε
χάλασον	(προστ.) χάλασε, κατάστρεψε