Προβολή Τραγουδιού
Οσπιτα̤νοί μ’/Κρύα νερόπα |
Τραγούδια των Ελλήνων του ΠόντουΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ανδρέας Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης
Οσπιτα̤νοί ’κι θέλ’νε με, ’κι θέλ’νε με κι οι ξένοι Εμάθανε τα μυστικά ντο έχω μετ’ εσέν -ι Οσπιτα̤νοί μ’ ’κι θέλ’νε με ίλα̤μ οι γειτονάδες ντο τρώγω, πίνω και μεθώ αρ’/και με τοι χοβαρτάδες ♫ Κρύα νερόπα έπινα, πουλί μ’, σ’ εσόν την υείαν Εγάπανα σε άμον Θεόν κι άμον την Παναΐαν Εσύ έσ’νε που έλεες «για τ’ εσέν την ψ̌η μ’ δίγω» Ατώρα λες «Πολλά μη στέκ’ς! Κανείται, σούκ’ οφύγον!»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| δίγω | δίνω | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| έλεες | έλεγες | ||
| έσ’νε | ήσουν | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| θέλ’νε | θέλουν | ||
| ίλα̤μ | προπαντώς, ιδιαίτερα, ειδικά | illa/illā | |
| κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νερόπα | νεράκια | ||
| οσπιτα̤νοί | οι του σπιτιού, οικείοι | hospitium<hospes | |
| οφύγον | (προστ.) φύγε | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σούκ’ | (προστ.) σήκω | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| τοι | τους/τις | ||
| υείαν | υγεία | ||
| χοβαρτάδες | άσωτοι, σπάταλοι, γυναικοθήρες, μοίχοι | hovarda | |
| ψ̌η | ψυχή |
