Ελενίτσα μ’

Αγαπώ σε, Ελενίτσα,
είσαι έμορφος / ψεύτικον κουκλίτσα
Εγώ εσέν αν ’κι παίρω,
ντό θα ’ίνουμαι ’κι ’ξέρω

Έλα, τ’ εμόν το μικρόν,
η σεβτά μ’ πολλά τρανόν
Το φίλεμα σ’ γιατρικόν,
η εντροπή ημ’σόν - ημ’σόν

Αγαπώ σε εγώ, Ελένε,
τα χ̌ειλόπα σ’ είν’ μελένα̤
Μεταξένα̤ τα μαλλία σ’,
άκαρδον έν’ η καρδία σ’

Έλα, τ’ εμόν το μικρόν,
η σεβτά μ’ πολλά τρανόν
Το φίλεμα σ’ γιατρικόν,
η εντροπή ημ’σόν - ημ’σόν

Για τ’ ομμάτι͜α σ’, για τ’ οφρύδι͜α σ’
κείμαι εγώ σα κατωθύρι͜α σ’
Για τ’ ομμάτι͜α σ’, για τ’ οφρύδι͜α σ’
ξενυχτώ σα παραθύρι͜α σ’
Εμέναν ξάι ’κι λυπάσαι,
μαναχέσσα πώς κοιμάσαι;

Έλα, τ’ εμόν το μικρόν,
η σεβτά μ’ πολλά τρανόν
Το φίλεμα σ’ γιατρικόν,
η εντροπή ημ’σόν - ημ’σόν