Για τ’ εμετέρτς

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Παραδοσιακό

Καλλιτέχνες: Κώστας Καραπαναγιωτίδης, Μιχάλης Πεσιρίδης, Μπάμπης Κυρκενίδης

Ρίζα μ’, σην πόδαν ντο πατείς
εγώ να έμ’ το χώμαν
Ν’ ακούγω και την καλατσ̌ήν
ας σο γλυκύν το στόμα σ’

Κάτ’ έπαθα κι ερρώστεσα
και ντο πονώ ’κ’ εξέρω
Σο ποδάρ’ θα ξεραίνουμαι
κρυφό βερέμ θα φέρω

Χρόνι͜α εδέβανε πολλά,
Μίσ̌α, π’ είσαι σα ξένα
Για τ’ εμετέρτς τοι Πόντιους
τραγωδείς μετ’ εμέναν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βερέμ	η φυματίωση, το χτικιό	verem
γλυκύν	γλυκιά/ό
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έμ’	ήμουν
εμετέρτς	ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους)	ἡμέτερος
ερρώστεσα	αρρώστησα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλατσ̌ήν	ομιλία, συνομιλία, συζήτηση	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξεραίνουμαι	ξεραίνομαι
πόδαν	ίχνος, πατημασιά, βήμα
ποδάρ’	πόδι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τοι	τους/τις
τραγωδείς	τραγουδάς