Προβολή Τραγουδιού
Η καρδία μ’ έν’ καμένον |
Στιχουργοί: Γιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Ανέστης Αθανασιάδης
Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης
Τα γλυκέα τα χ̌ειλόπα σ’ μέλ’ στάζ’νε, μικρόν πουλί μ’ Δος με να φιλώ -γ- ατα να λαρώνω εγώ την ψ̌η μ’ Η καρδία μ’ έν’ καμένον για τ’ εσέν, μικρόν πουλί μ’ Νύχταν ημέρα βρουλίζω και μαναχός ’κ’ επορώ Το κρεβάτι μ’ ’κ’ εχωρεί με, εσέν, πουλί μ’, αροθυμώ Η καρδία μ’ έν’ καμένον για τ’ εσέν πολλά πονώ Σ’ εγκαλιόπο σ’ να εκείμ’νε έναν ώρα, νε πουλί μ’ Και σ’ εσά, πουλί μ’, τα χ̌έρι͜α ας εβγαίν’ τ’ εμόν η ψ̌η Η καρδία μ’ έν’ καμένον για τ’ εσέν, μικρόν πουλί μ’,
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αροθυμώ | νοσταλγώ | ||
ατα | αυτά | ||
βρουλίζω | φλέγομαι, καίγομαι | brûler | |
γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
δος | δώσε | ||
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
εκείμ’νε | κειτόμουν, ξάπλωνα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
επορώ | μπορώ | ||
εσά | δικά σου/σας | ||
εχωρεί | χωράει | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λαρώνω | γιατρεύω, θεραπεύω | ||
μαναχός | μοναχός, μόνος | ||
μέλ’ | μέλι | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
στάζ’νε | στάζουνε | ||
χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
ψ̌η | ψυχή |