Προβολή Τραγουδιού
Οι δύ’ πα ματωμέν’ είμες |
Στιχουργοί: Γιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Ανέστης Αθανασιάδης
Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης
Τ’ έμορφα τ’ ομματόπα σου ντό έχ’νε κι όλον κλαίγ’νε; Τα χ̌ειλόπα σ’ τα έμορφα γιατί ’κι καλατσ̌εύ’νε; Εκχ̌ύεν, πουλί μ’, η ηχρά κι εμαύρυναν τ’ ομμάτι͜α Εγώ πα άμον εσέν, πουλί μ’ εχάσα τα μουράτι͜α Εμάς, πουλί μ’, εντώκε μας τ’ εγάπ’ς η λιθαρέα Οι δύ’ πα ματωμέν’ είμες μετ’ έναν μαχ̌αιρέαν Έλα, ας κρατώ το χ̌ερόπο σ’ κι ας πάμε γιαν-γιανά -ι ’τυραννίγαμ’ κι επόνεσαμ’ εμείς, πουλί μ’, πολλά -ι
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
γιαν-γιανά | δίπλα-δίπλα, πλάι-πλάι | yan yana | |
δύ’ | δύο | ||
εγάπ’ς | αγάπης | ||
είμες | είμαστε | ||
εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
εμαύρυναν | μαύρισαν | ||
έμορφα | όμορφα | ||
εντώκε | χτύπησε | ||
επόνεσαμ’ | πονέσαμε | ||
εχάσα | έχασα | ||
έχ’νε | έχουνε | ||
ηχρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος | ||
καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
λιθαρέα | λιθαριά, πετριά | ||
μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
’τυραννίγαμ’ | (ετυραννίγαμε) τυραννιστήκαμε, ταλαιπωρηθήκαμε | ||
χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
χ̌ερόπο | χεράκι |