Ο χοβαρτάς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

Κάποτε έμ’νε χοβαρτάς,
τσ̌ουβάλι͜α τα παράδες
Έτρωγα και -ν- ελάσκουμ’νε
σα ξένα μαχαλάδες

Η τσ̌έπη μ’ γομάτον παράν,
ό,τι εθέλ’να εποίν’να
Όθεν κορτσόπα έμορφα
εγκαλι͜άσκουμ’ και εφίλ’να

Την παράν ξάι ’κ’ εγούευα,
’ποίνα χοβαρταλούκια
Όλιον τον βίον μ’ έφαγα,
κρίμα σα χαβεσλούκια μ’

Έκιτι, βάχ νεότητα!
Έκιτι σεβνταλούκια!
Σο χ̌έρι μ’ ’κ’ επέμ’νεν παρά,
’ποίκανε με -ν- πουσ̌λούκια

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βίον	το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
γομάτον	γεμάτο/η
εγκαλι͜άσκουμ’	αγκάλιαζα
εγούευα	λυπόμουν, τσιγκουνευόμουν	kıymamak
εθέλ’να	ήθελα
έκιτι	έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό	hey gidi
ελάσκουμ’νε	περιφερόμουν, τριγυρνούσα, περιπλανιόμουν	ἀλάομαι/ηλάσκω
έμ’νε	ήμουν
έμορφα	όμορφα
επέμ’νεν	απόμεινε
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
εφίλ’να	φιλούσα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπα	κοριτσάκια
μαχαλάδες	γειτονιές	mahalle/maḥalle
νεότητα	νιότη, νιάτα
ξάι	καθόλου
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όλιον	όλο, ολόκληρο
παρά	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
παράδες	λεφτά, χρήματα	para/pāre
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
’ποίκανε	(εποίκανε) έκαναν, έφτιαξαν	ποιέω-ῶ
πουσ̌λούκια	ατιμίες, εξαπατήσεις, δόλιες/"βρώμικες" ενέργειες	pislik
σεβνταλούκια	έρωτες	sevdalık
χαβεσλούκια	πόθοι, επιθυμίες, γούστα	heveslilik
χοβαρταλούκια	ασωτίες, σπατάλες	hovardalık
χοβαρτάς	άσωτος, σπάταλος, γυναικοθήρας, μοίχος	hovarda