Πάντα να είσαι χέρα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

Ατό το μαύρον το λετ̌σέκ’
[βάι!] και ντο δέντς χαμελά -ι;
Πασ̌κείμ’ έν’ ας σην εντροπή σ’
όσον εξέρτς πολλά -ι;

Πού είσαι και ’κι φαίνεσαι;
[ψ̌η μ’] τ’ ομμάτι μ’ αραεύ’ σε
Ατό το μαύρον το λετσ̌έκ’/παλτόν
[βάι!] και ντ’ έμορφα ιεύ’ σε -ν

Πάντα τα μαύρα να φορείς,
πάντα να είσαι χ̌έρα
Να κλαις και να φτουλίεσαι,
να λες «εποίκα κι εύρα»

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αραεύ’	ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει	aramak
δέντς	δένεις
έμορφα	όμορφα
έν’	είναι
εντροπή	ντροπή
εξέρτς	ξέρεις, γνωρίζεις
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
εύρα	βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
ιεύ’	ταιριάζει	uymak
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λετσ̌έκ’	γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου	leçek<laçak
ομμάτι	μάτι	ὀμμάτιον
πασ̌κείμ’	μήπως, μήπως (και)	πᾶς καί ἔνι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
φτουλίεσαι	μαδιέσαι, τραβάς τα μαλλιά σου, ξεπουπουλίζεσαι	πτίλον
χ̌έρα	χήρα
χαμελά	χαμηλά
ψ̌η	ψυχή

Προβολή Τραγουδιού

Πάντα να είσαι χ̌έρα