Γουρπάν’ σα χείλια σ’ τ’ έμορφα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

Μετ’ ατό εμασχάρευα,
ερρούξεν το γεργάνιν
Εγάπ’ς ο ίδρον έτρεχ̌ε
αρ’ άμον το ποτάμιν

Τη γούλα σ’ εγώ έλειξα
άμον σ̌κύλος καλός -ι
Εκεί ελιγοθύμεσα,
ν’ αγιά͜ει σε -ν- ο Θεός -ι!

Γουρπάν’ σα χ̌είλι͜α σ’ τ’ έμορφα
ντο φιλούν μερακλία
Σον παρχάρ’ μαθεμένα είν’
και σα νερά τα κρύα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
γεργάνιν	πάπλωμα	yorgan
γούλα	λαιμός	gula
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
εγάπ’ς	αγάπης
είν’	(για πληθ.) είναι
έλειξα	έγλειψα
ελιγοθύμεσα	λιποθύμησα
εμασχάρευα	αστειευόμουν, διακωμωδούσα	maskara/masḫara
έμορφα	όμορφα
ερρούξεν	έπεσε
ίδρον	ιδρώτας
μαθεμένα	μαθημένα
μερακλία	με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο	meraklı/merāḳ
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής