Που τρώει την μαχαιρέαν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Ματθαίος Τσαχουρίδης

expand_content

Μαχ̌αιρέαν που τρώει σην ψ̌ην
και το αίμαν ατ’ στάζει
Αέτσ’ πονεί που αγαπά
και κλαίει κι αναστενάζει

Άμον ντο βασιλεύ’, αρνί μ’,
ήλιος σον ουρανόν -ι
Νασάν, πουλί μ’ / γιαβρί μ’, που βασιλεύ’
σ’ εγκαλιόπον τ’ εσόν -ι

Νασάν εκείνον που φιλεί
ατό τ’ εσόν το στόμαν
Σην μαύρη γην να βάλ’ν ατον
θα σκουντουλίζ’ το χώμαν

Για τ’ εσέν τραγωδώ, γιαβρί μ’ / πουλί μ’,
αρ’ άκ’σον την λαλία μ’
Ξαμμένον άμον σίδερον
για τ’ εσέν η καρδία μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άκ’σον	(προστ.) άκουσε
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εγκαλιόπον	αγκαλιά, αγκαλίτσα
εσόν	δικός/ή/ό σου
λαλία	λαλιά, φωνή
μαχ̌αιρέαν	μαχαιριά
νασάν	χαρά σε
ξαμμένον	πυρωμένο
σκουντουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
τραγωδώ	τραγουδάω
ψ̌ην	ψυχή

Προβολή Τραγουδιού

Που τρώει την μαχ̌αιρέαν