Προβολή Τραγουδιού
Ντό λες αηδόν’; |
Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Κώστας Σιώπης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Κώστας Σιώπης, Στάθης Νικολαΐδης
Πουλίν, ας σο κελάηδημα σ’ και απ’ ατό τη γλώσσαν Το μυστικόν ντ’ εξέρτς εσύ σ’ εμέν πα μία δος α’ [όι, όι, όι, όι] σ’ εμέν πα μία δος α’ Αηδόν’, ντό λες; εξήγα με ας σο κλαδίν τ’ ελαίας Ατό το ταίρι σ’ π’ έφυεν πώς φέρτς α’ ση φωλέα σ’; [όι, όι, όι, όι] πώς φέρτς α’ ση φωλέα σ’; Τ’ αηδόν’ τη νύχτας ένουμ’νε, αρνόπο μ’, για τ’ εσένα Σ̌υρίζω λόγια τη σεβντάς και λόγια πονεμένα [όι, όι, όι, όι] και λόγια πονεμένα Εσέναν αν ’κ’ ευρήκω εγώ ’κ’ έχω παρηγορίαν Ους ν’ αποθάνω ση ζωήν ’κι λέγω τραγωδίαν [όι, όι, όι, όι] ’κι λέγω τραγωδίαν Νιέτ’ να κλώσ̌κεσαι οπίσ’ εγώ πουθέν ’κ’ ελέπω Σίναν να λέγω τη σεβντά μ’, τον πόνο μ’ πού να θέκω; [όι, όι, όι, όι] τον πόνο μ’ πού να θέκω; Φεύω με το παράπονον απέσ’ σ’ αούτ’ τη νύχταν Χωρίς το ταίρι μ’ κλώσκουμαι, αηδόνι μ’, καληνύχτα [όι, όι, όι, όι] αηδόνι μ’, καληνύχτα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
απέσ’ | μέσα | ||
αποθάνω | πεθαίνω | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
δος | δώσε | ||
ελαίας | (τα) ελιές, (τη) ελιάς | ||
ελέπω | βλέπω | ||
ένουμ’νε | έγινα | ||
εξέρτς | ξέρεις, γνωρίζεις | ||
ευρήκω | βρίσκω | ||
έφυεν | έφυγε | ||
θέκω | θέτω, τοποθετώ, βάζω | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώσ̌κεσαι | γυρίζεις, επιστρέφεις | ||
κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
νιέτ’ | σκοπός, πρόθεση | niyet/niyyet | |
νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
ους | ως, μέχρι | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
πουθέν | πουθενά | ||
σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σίναν | (σε τίναν) σε ποιον/α; | ||
σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
τραγωδίαν | τραγούδι | ||
φέρτς | φέρεις, φέρνεις | ||
φεύω | φεύγω | ||
φωλέα | φωλιά |