Προβολή Τραγουδιού
Τη ήλ’ η θεγατέρα |
Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Κώστας Σιώπης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Κώστας Σιώπης, Στάθης Νικολαΐδης
Όθεν ευρίεσαι εσύ, τ’ ολόερα φωτάζ’νε Κι άλλα παλληκάρι͜α κλαίν’, [κλαίνε, όι, όι] άλλα αναστενάζ’νε Εσύ, άστρον τ’ ανατολής, τη ήλ’ η θεγατέρα Ατό τ’ εσόν το φώταγμαν νύχταν ευτάει ημέραν Τη στράταν φέξον τη σεβντάς αρνόπο μ’, με τα κάλλι͜α σ’ Ας έρχουμαι κονεύω, ψ̌η μ’, [Πουλόπο μ’, όι, όι] σ’ έμορφον την εγκάλι͜α σ’ Εσύ, άστρον τ’ ανατολής τη ήλ’ η θεγατέρα Ατό τ’ εσόν το φώταγμαν νύχταν ευτάει ημέραν Το νου μ’ εχάσα μετ’ εσέν, ’κ’ έχω παρηγορίαν Μίαν εμέν ν’ ετέρ’νες με [Πουλόπο μ’, όι, όι] κι έφευα ας ση σκοτίαν Εσύ, άστρον τ’ ανατολής τη ήλ’ η θεγατέρα Ατό τ’ εσόν το φώταγμαν νύχταν ευτάει ημέραν Αρ’ απ’ ατό το χάρισμαν εμέν πα λίγον στείλον Αρνί μ’, ατό το φώταγμα σ’ [τον φέγγον, ναι, ναι] τον φέγγον ευτάει ήλι͜ον Εσύ, άστρον τ’ ανατολής τη ήλ’ η θεγατέρα Ατό τ’ εσόν το φώταγμαν νύχταν ευτάει ημέραν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αναστενάζ’νε | αναστενάζουν | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
έμορφον | όμορφο | ||
έρχουμαι | έρχομαι | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
ετέρ’νες | κοιτούσες | ||
ευρίεσαι | βρίσκεσαι | ||
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
έφευα | έφευγα | ||
εχάσα | έχασα | ||
ήλ’ | ήλιου | ||
θεγατέρα | θυγατέρα, κόρη | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάλλι͜α | κάλλη | ||
κονεύω | εγκαθίσταμαι, φωλιάζω, προσγειώνομαι (επί πτηνών) | konmak | |
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
μίαν | μια φορά | ||
όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
ολόερα | ολόγυρα | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σκοτίαν | σκοτάδι | ||
στείλον | (προστ.) στείλε | ||
φέγγον | φεγγάρι | ||
φέξον | (προστ.) φέξε | ||
φώταγμα | φως, φώτισμα | ||
φώταγμαν | φωτισμός, λαμποκόπημα | ||
φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν | ||
ψ̌η | ψυχή |