Ρεντζ̌ιπέρτς

Εγώ ασ’ τ’ εγεννέθα κιάν’
[ν’ αηλί εμέν!]
καρίπ’ς και ρεντζ̌ιπέρτς -ι
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]
Μ’ αποκουντί͜εις με, τρυγόνα μ’,
[ασ’χώρετον]
παράδες μη σαεύ’ς-ι
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]

Πασ̌κείμ’ ντο είμαι αγροτερίδ’
[ν’ αηλί εμέν!]
κι εσύ ’κι γιανασ̌εύ’ς με;
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]
Μη φοάσαι, για σίμωσον
[ασ’χώρετον]
σεβντάς λόγια να λες με
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]

Σ’ ονέρ’τα μ’ γυροκλώσ̌κεσαι
[Ελένε μ’!]
και τ’ όνεμα σ’ αγγεύω
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]
Με την εγάπη μ’ την καρδι͜ά σ’
[Ελένε μ’!]
βάι! θέλω ν’ ασ̌λαεύω
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]

Το βίο μ’ ση νηγήν χρωστώ,
[ν’ αηλί εμέν!]
σ’ εσέν χρωστώ τα τέρτι͜α μ’
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]
Η καρδι͜ά μ’ ανεμπάλιστον
[ν’ αηλί εμέν!]
τσ̌άπαν όλια τ’ εμέκια μ’
[ωφ, ωφ!/έλα -ν- έλα!]