Προβολή Τραγουδιού
Να ’ίνεσαι τη φιλεμάτ’ |

Στιχουργοί: Παναγιώτης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιώργος Σιαμίδης
Τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ αζωγράφιστα και τα περιγραμμένα, τον κόσμον επαλάλωσαν και -ν- έκαψαν εμέναν Τα χ̌είλι͜α σ’ θέλ’νε φίλεμαν, ατά τα ροδοστάμι͜α Να ’ίνεσαι τη φιλεμάτ’ και κείσαι σην εγκάλια μ’ Αμάλαχτον κι ανέξερτον και ποίος θα μαθί͜ει σε; Ση παραδεισί’ την οτάν ποίος θα στρών’ και κείσαι;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αμάλαχτον | μη μαλασσόμενο, άθικτο | ||
ανέξερτον | αμαθές, χωρίς γνώση | ||
ατά | αυτά | ||
εγκάλια | αγκαλιά | ||
επαλάλωσαν | τρέλαναν | ||
θέλ’νε | θέλουν | ||
’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
μαθί͜ει | μαθαίνει κτ σε κπ, διδάσκει | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
οτάν | δωμάτιο | oda | |
παραδεισί’ | παραδείσου | ||
ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
ροδοστάμι͜α | ροδοστάγματα, ροδόνερα | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
φιλεμάτ’ | αξιοφίλητο, που είναι για φιλιά |