Προβολή Τραγουδιού
Κόκκινον έν’ το φιστανόπο σου |
ΗλιοχάραμανΣτιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Μάνος Αχαλινοτόπουλος, Παναγιώτης Κογκαλίδης
Κόκκινον έν’ το φιστανόπο σου, γερανέον η φοτά σ’, εσύ, τ’ εμόν συνορτάσ̌’! Ας σα καν’νάν, πουλί μ’, μ’ εντρέπεσαι, ποίσον όπως εγροικάς και καν’νάν πα μ’ ερωτάς Έλα, πουλί μ’, σ’ εμέτερα, τ’ οσπίτι σ’ γιαν-γιανά έν’ Εγώ καταθαρρούμαι σε, ατό σ’ εσέν κολάι έν’! Έλα σ’ εμέτερα ας σου βραδύν’, σαν κοιμούνταν όλ’ πιρτέν Λαχουσ̌ή πουθέν μ’ εβγαίν’! Τέρεν, χαπέρ’ καν’νάν μη δί’ομε και λέγ’νε σε σαλετέν, Νύχτα φεύ’ και μέρα εμπαίν’ Έλα, πουλί μ’, σ’ εμέτερα, τ’ οσπίτι σ’ γιαν-γιανά έν’ Εγώ καταθαρρούμαι σε, ατό σ’ εσέν κολάϊ έν’!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| γερανέον | κυανό, γαλάζιο | ||
| γιαν-γιανά | δίπλα-δίπλα, πλάι-πλάι | yan yana | |
| δί’ομε | δίνουμε | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
| εμέτερα | δικά μου/μας | ἡμέτερος | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντρέπεσαι | ντρέπεσαι | ||
| ερωτάς | ρωτάς | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καταθαρρούμαι | εμπιστεύομαι, στηρίζω τις ελπίδες μου | ||
| κοιμούνταν | κοιμούνται | ||
| κολάι | ευκολία, άνεση, ευχέρεια | kolay | |
| λαχουσ̌ή | ψίθυρος, σιγανή ομιλία | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πιρτέν | μονομιάς | birden | |
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πουθέν | πουθενά | ||
| σαλετέν | αδέσποτο/η | ||
| συνορτάσ̌’ | όμορος/ο/η, γειτονικός/ό/ή | ||
| τέρεν | (προστ.) κοίταξε | ||
| φεύ’ | φεύγει | ||
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| χαπέρ’ | είδηση, νέο | haber/ḫaber |
