Ποντιακός Στίχος

Προβολή Τραγουδιού

Κατεβάστε τους στίχους σε PDF

Ερώτεσαν την κεμεντζ̌έν

ΗλιοχάραμανΗλιοχάραμαν

Στιχουργοί: Κώστας Διαμαντίδης

Συνθέτες: Παναγιώτης Κογκαλίδης

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Παναγιώτης Κογκαλίδης


Ερώτεσαν την κεμεντσ̌έν,
«τα γονι͜ακά σ’ απόθεν;»
Κ’ εκείνε πυκνοκούρτεσεν
κι η γούλα τ’ς εγομώθεν

Λύρα μ’, σο κασελόπο σου
πόσα μουράτι͜α κείνταν;
Και πόσα εβγαίν’νε απ’ εκειαπέσ’
και τραγωδίας [ψ̌ήκα μ’, πουλί μ’] γίν’νταν;

Ατά ντο είδα ση ζωή μ’,
ανθρώπ’ καμίαν ’κ’ είδαν!
Εγώ πασκείμ’ ντο έμ’νε αέτσ’;
είχα κι εγώ [ψ̌ήκα μ’, πουλί μ’] πατρίδαν!

Σ’ εμόν τον τόπον κείντανε
χ̌ερέας χουλιά χ̌ι͜όνια
που θ’ απομέν’νε άλυτα
όσα κι αν έρχουν χρόνια

Ταλκάν’ τση Μαυροθάλασσας
σύμπιρνα εγνεφίζ’ με
Κι η δείσα απάν’ ση Ζύγαναν,
όντες τσ̌οκεύ’ κλαινίζ’ με

Τ’ εμόν ο τόπον έν’ εκέσ’
κι ας λέγ’νε ήντι͜αν θέλ’νε,
Ατείν’, ρίζα μ’, που λέγ’ν’ ατο,
δάκρυ͜α ντο είν’ ’κ’ εξέρ’νε!
Γλωσσάρι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
άλυταμη λιωμένα, άλιωτα
ανθρώπ’άνθρωποι
απάν’πάνω
απόθεναπό που, από όπου
απομέν’νεαπομένουν
ατάαυτά
ατείν’αυτοί
γίν’ντανγίνονται
γονι͜ακάγονείς
γούλαλαιμός gula
δείσαομίχλη δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
εβγαίν’νεβγαίνουν
εγνεφίζ’ξυπνάει
εγομώθενγέμισε
είν’(για πληθ.) είναι
εκειαπέσ’εκεί μέσα
εκείνεεκείνη
εκέσ’εκεί
έμ’νεήμουν
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
εξέρ’νεξέρουν, ήξερε
έρχουνέρχονται
ερώτεσανρώτησαν
ήντι͜ανοτιδήποτε, ό,τι
θέλ’νεθέλουν
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
κείντανκείτονται, ξαπλώνουν
κείντανεκείτονται, ξαπλώνουν
κεμεντσ̌ένλύρα kemençe/kemānçe
κλαινίζ’στενοχωρώ/εί, κάνω/ει κπ να κλάψει
λέγ’ν’λένε
λέγ’νελένε
μουράτι͜αεπιθυμίες, πόθοι murat/murād
όντεςόταν
όσαόσες φορές
πυκνοκούρτεσενκατάπιε με μεγάλη συχνότητα
σύμπιρναπολύ πρωί
ταλκάν’κύμα dalga
τραγωδίαςτραγούδια
τσητης
τσ̌οκεύ’καταπίπτει, επικάθεται, κλίνει υπό το βάρος çökmek
χ̌ερέαςχεριές, αρμαθιές, χεροβολιές
χουλιάζεστά, θερμά
ψ̌ήκαψυχούλα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2024

Τραγούδια: 9056 | Albums/Singles: 1426 | Συντελεστές: 1837 | Λήμματα: 15689
Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr