Προβολή Τραγουδιού

Ανάθεμα τον δι͜άβολον

Ανάθεμα τον δι͜άβολον
τηνάν έ͜εις και κρατεί σε
και ’κι πονείς τον άνθρωπον
όντες παρακαλεί σε

Τα πεγάδι͜α τρεχούμενα
κι εγώ είμαι διψασμένον
Πόσα εγκαλιόπα -ν- εύκαιρα
κι εγώ είμαι νυσταγμένον!

Τ’ άλλα τα στράτας άν’ πάνε,
τ’ άλλα κα’, τ’ άλλα ομάλια
Τ’ εμόν η στράτα έναν έν’
κι απάν’ σ’ εσά τ’ ιχνάρι͜α

Ζαέρ εκαταρέθε με
και τ’ εμόν ο Θεός -ι
Να ψαλαφώ το φίλεμαν
κι αρ’ άμον γυρευός -ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
άν’	άνω, πάνω, άνωθεν
απάν’	πάνω
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
έ͜εις	έχεις
εγκαλιόπα	αγκαλιές
εκαταρέθε	καταράστηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εσά	δικά σου/σας
εύκαιρα	άδεια, χωρίς περιεχόμενο/νόημα, ανούσια, μτφ. ανοησίες, (ουσ. τα) τα μαλακά μέρη της κοιλίας, βουβώνας
ζαέρ	προφανώς, ξεκάθαρα	zahir
ιχνάρι͜α	χνάρια, ίχνη
κα’	κάτω
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
ομάλια	ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ)
όντες	όταν
πεγάδι͜α	βρύσες
στράτας	δρόμοι (ονομ.), δρόμους (αιτ.)
τηνάν	αυτόν/ην που
φίλεμαν	φιλί
ψαλαφώ	ζητώ, αιτούμαι