Προβολή Τραγουδιού
Η πεθερά μ’ καταράται |
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Η πεθερά μ’ καταράται ανάρας¹ και κατάρας Τ’ οφρύδι͜α τ’ς πα -ν- ετσ̌όκεψαν άμον φουρνί’ καμάρας Η πεθερά μ’ ’κοδέσπαινα, το ξύγαλαν ατ’ς στύπον Ας σοι γαμπρούς ατ’ς αγαπά ασ’ όλιον το μικρίκον Η πεθερά μ’ ’κοδέσπαινα, Σταυρίτα -ν- άφτ’ μαγκάλια Τ’ εμόν τ’ αρνίν μικρίκον έν’, ’κι ’ξέρ’ ας σην εγκάλιαν Εγώ είμαι εκείνον το πουλίν με τ’ άσπρα τα κανάτι͜α Ντο κελαηδεί την άνοιξην απέσ’ και σα τσ̌ακάτι͜α
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ανάρας | ρητές εντολές, απαγορευτικές εντολές σε απειλή κατάρας (συνήθως σε συνεκφορά με το κατάρα «ανάρα και κατάρα») | ||
απέσ’ | μέσα | ||
ασ’ | από | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
άφτ’ | ανάβω/ει | ||
εγκάλιαν | (αιτ.) αγκαλιά | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
ετσ̌όκεψαν | κατέπεσαν, επικάθησαν, έκλιναν υπό το βάρος | çökmek | |
καμάρας | καμάρες | ||
κανάτι͜α | φτερά | kanat | |
κατάρας | κατάρες | ||
καταράται | καταριέται | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κοδέσπαινα | οικοδέσποινα | ||
μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
ξύγαλαν | ξινόγαλο | ὀξύγαλα | |
όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
οφρύδι͜α | φρύδια | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
σοι | στους/στις, τους/τις | ||
Σταυρίτα | Σεπτέμβρη | ||
στύπον | ξινό, στυφό | ||
τσ̌ακάτι͜α | φρέσκοι βλαστοί σπαρτών φυτών που φυτεύονται το φθινόπωρο | ceğet | |
φουρνί’ | φούρνου |
¹ Ακούγεται να τραγουδά εδώ «αράνας»