Εσέν ορωματιάγουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Καλλιτέχνες: Κωστάκης Πετρίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Εσέν ορωματι͜άγουμαι
σο κρεβάτ’ όντες κείμαι
Ζελεύ’ κι ο ύπνον ντο παίρ’ με
και αχπάραμαν δί’ με

Θαρρώ απάν’ ι-μ’ απλούται
τ’ εσόν η ευωδίαν
Ατόσον πολλά σκουντουλίζ’,
φογούμ’ στέν’ την καρδία μ’

Χ̌αίρουμαι απέσ’ στ’ όρωμα μ’
και λέγω γιάμ’ έν’ ψέμα
Φογούμαι γιάμ’ εγώ ’γνεφώ
κι αμὰν παγών’ το αίμα μ’

Ας σ’ εμόν το νου ξάι ’κι φεύ’ς,
ούτε κι όντες κοιμούμαι!
Αν κάποτε ανασπάλω σε,
αμὰν θα θανατούμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αμὰν	αμέσως, ευθύς, μονομιάς	hemen/hemān
ανασπάλω	ξεχάσω
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
απλούται	απλώνεται
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατόσον	τόσο
αχπάραμαν	τρόμαγμα, ξάφνιασμα
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
δί’	δίνει
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
εσόν	δικός/ή/ό σου
ζελεύ’	ζηλεύω/ει
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμαι	κοιμάμαι
ξάι	καθόλου
όντες	όταν
όρωμα	όνειρο
παίρ’	παίρνω/ει
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σκουντουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
στέν’	στήνει
φεύ’ς	φεύγεις
φογούμ’	φοβάμαι
φογούμαι	φοβάμαι
χ̌αίρουμαι	χαίρομαι