Μα την Παναΐαν λέγω

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

expand_content

Τα ραχ̌ι͜ά εντιδόνεσαν
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ-γιαρ]
και με την τραγωδία μ’
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
Έλα να χ̌αίρεται, πουλί μ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ-γιαρ]
τ’ έρημον η καρδία μ’
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Τ’ ομάλι͜α ’γώ εγόμωσα
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ-γιαρ]
για τ’ εσέν τραγωδίας
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
Έλα και βάλον σπλάχνωσην
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ-γιαρ]
σ’ έρημον την καρδία σ’
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Σο καθαέναν ορμόπον
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ-γιαρ]
πίνω κρύον νερόπον
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
Ετέρεσα τα στράτας ι-σ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ-γιαρ]
πού επέμ’νες, πουλόπο μ’;
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βάλον	(προστ.) βάλε
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εγόμωσα	γέμισα
εντιδόνεσαν	αντιδόνησαν
επέμ’νες	απόμεινες
ετέρεσα	κοίταξα
καθαέναν	καθένα
νερόπον	νεράκι
ομάλι͜α	(επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια
ορμόπον	μικρό ρυάκι/μικρή ρεματιά
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
σπλάχνωσην	ευσπλαχνία, συμπόνια
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τραγωδία	τραγούδι
τραγωδίας	τραγούδια
τσ̌άνουμ	ψυχή μου, αγαπημένε/η μου	canım<can/cān