Έρθεν, πουλί μ’, ο χειμωγκόν

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

expand_content

Έρθεν, πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν,
φορείς, τσ̌ιλιά͜εις τα κάλλι͜α σ’
Εμένα χουλέν’ μαναχόν
το ζεστόν η εγκάλια σ’

Έρθεν, πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν,
η μέρα αμὰν τελείται
Χωρίς την εγκάλι͜αν τ’ εσόν
το ψ̌όπο μ’ ’κι χουλείται

Έρθεν, πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν,
σ̌κεπάεσαι το τσ̌ίτι σ’
Περ’μένω σε κι εσύ ’κ’ εβγαίντς
οξ̌ωκά -ν- ας σ’ οσπίτι σ’

Έρθεν, πουλί μ’, ο χ̌ειμωγκόν,
ση ψ̌η μ’ εμπαίν’ ο κρύον
Μαναχόν το ζευγάρωμαν
έν’ για τ’ εμάς τοι δύο

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αμὰν	αμέσως, ευθύς, μονομιάς	hemen/hemān
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
εβγαίντς	βγαίνεις
εγκάλια	αγκαλιά
εγκάλι͜αν	αγκαλιά
εμπαίν’	μπαίνει
έν’	είναι
έρθεν	ήρθε
εσόν	δικός/ή/ό σου
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάλλι͜α	κάλλη
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
οξ̌ωκά	έξω
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
περ’μένω	περιμένω
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τοι	τους/τις
τσ̌ιλιά͜εις	σκεπάζεις	çul/cūl ή cull + -άζω
τσ̌ίτι	μαντίλι κεφαλής	çit
χ̌ειμωγκόν	(ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα
χουλείται	ζεσταίνεται, θερμαίνεται
χουλέν’	ζεσταίνει, θερμαίνει
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα