Μοιρολόι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γώγος Πετρίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

[Ωχ! Και] Ν’ αηλί εκείνεν τη μάναν
π’ είχ̌εν δύο παιδία [όι, όι, όι, όι]
[Και] Τ’ έναν ο Χάρον επήρεν,
τ’ άλλο η ξενιτεία [όι, όι, όι, όι]

[Ωχ! Και] Γιατί, Χάρε, αγληγορείς
και θέλτς να παίρτς το ψ̌όπο μ’; [όι, όι, όι, όι]
Σ’ αούτ’ τον κόσμον που όλ’ ζουν
γιάμ’ ’κ’ έχω κι εγώ τόπον; [όι, όι, όι, όι]

[Ωχ! Και -ν-] Ο Χάρον έρθεν εμπροστά μ’,
λέει με «’α παίρω την ψ̌η σ’»-ι [όι, όι, όι, όι]
[Και -ν-] Έχω μουράτι͜α απλέρωτα,
Χάρε, μ’ αγληγορείς- ι! [όι, όι, όι, όι]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
’α	θα
αγληγορείς	βιάζεσαι
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
απλέρωτα	ανεκπλήρωτα
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έρθεν	ήρθε
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
μουράτι͜α	επιθυμίες, πόθοι	murat/murād
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όλ’	όλοι/α
παιδία	παιδιά
παίρτς	παίρνεις
παίρω	παίρνω
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα