Τσ̌ιτσ̌εκόπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Τ’ ανοιγάρ’ τη καρδι͜άς
έν’ χρυσόν, έν’ χρυσόν
Και τη ψ̌ης η εγκάλι͜α -ν-, γιαβρί μ’,
γιατρικόν, γιατρικόν

Έλα, άσπρον τσ̌ιτσ̌εκόπον,
σην εγκάλι͜αν τη αυλής
Θα στρώνω, πουλί μ’, και κείσαι
ως το μέρωμαν τ’ αυγής

Τ’ ανοιγάρ’ τ’ εγάπης
άσπρον χ̌ι͜όν’, άσπρον χ̌ι͜όν’
Τη ραχ̌ί’ κρύον νερόπον
κατενόν, κατενόν

Έλα, άσπρον τσ̌ιτσ̌εκόπον,
σην εγκάλι͜αν τη αυλής
Θα στρώνω, πουλί μ’, και κείσαι
ως το μέρωμαν τ’ αυγής

Εντάμαν με τ’ άστρα
τ’ ουρανού, τ’ ουρανού
Είσ’ ο ήλιον και ο φέγγον
τη Θεού, τη Θεού

Έλα, άσπρον τσ̌ιτσ̌εκόπον,
σην εγκάλι͜αν τη αυλής
Θα στρώνω, πουλί μ’, και κείσαι
ως το μέρωμαν τ’ αυγής

Έλα, άσπρον τσ̌ιτσ̌εκόπον,
σην εγκάλι͜αν τη αυλής
Θα στρώνω, πουλί μ’, και κείσαι
ως το μέρωμαν τ’ αυγής

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανοιγάρ’	κλειδί
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εγκάλι͜α	αγκαλιά
εγκάλι͜αν	αγκαλιά
έν’	είναι
εντάμαν	μαζί
κατενόν	καθαρό, ξεπλυμένο, ξεθολωμένο	κατανίζω
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
μέρωμαν	ξημέρωμα
νερόπον	νεράκι
ραχ̌ί’	ράχης, βουνού
τσ̌ιτσ̌εκόπον	λουλουδάκι	çiçek
φέγγον	φεγγάρι
χ̌ι͜όν’	χιόνι
ψ̌ης	ψυχής