Ο ήλιον απέσ’ σην ψη μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανθούλα Νικολαΐδη, Μιχάλης Καλιοντζίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Ο ουρανόν ελίβωσεν,
έρθεν κι εθαμπούρωσεν
Έξ’, αέρας και βρεχ̌ήν,
ο ήλι͜ον απέσ’ σην ψ̌η μ’

Έλα, έλα μετ’ εμέν
ας κρατώ σε -ν- ας σο χ̌έρ’
Η ζωή ολίγον έν’,
έρ’ται, πουλί μ’, και δι͜αβαίν’

Τα λίβι͜α σον ουρανόν
δάκρυ͜α ’κχ̌ύν’νε και νερόν
Κλίσκουμαι και πίνω εγώ,
φαρμακών’νε το ψ̌όπο μ’

Έλα, έλα μετ’ εμέν
ας κρατώ σε -ν- ας σο χ̌έρ’
Η ζωή ολίγον έν’,
έρ’ται, πουλί μ’, και δι͜αβαίν’

Όλι͜α επέρες με, αρνί μ’,
την καρδία μ’ και την ψ̌η μ’
Παρακαλώ τον Θεόν
την γερὰ μ’ για να λαρών’

Έλα, έλα μετ’ εμέν
ας κρατώ σε -ν- ας σο χ̌έρ’
Η ζωή ολίγον έν’,
έρ’ται, πουλί μ’, και δι͜αβαίν’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
βρεχ̌ήν	βροχή
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
εθαμπούρωσεν	έγινε θαμπός/ή/ό
ελίβωσεν	συννέφιασε
έν’	είναι
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
επέρες	πήρες
έρθεν	ήρθε
έρ’ται	έρχεται
κλίσκουμαι	σκύβω, κλίνω
’κχ̌ύν’νε	εκχύνουν, χύνουν, εκβάλλουν	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λαρών’	γιατρεύει, θεραπεύει
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ολίγον	λίγο
φαρμακών’νε	φαρμακώνουν
χ̌έρ’	χέρι
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα

Προβολή Τραγουδιού

Ο ήλιον απέσ’ σην ψ̌η μ’